Chocolade-koning van Oekraïne gekroond—F-16’s naar de Oostzee?

De verkiezingen van afgelopen zondag 25 mei hebben naar het zich laat aanzien Pyotr Porosjenko het presidentsschap bezorgd. Uit het feit dat hij kort voor de verkiezingen met kanselier Merkel overleg voerde en dat zijn verkiezing samenvalt met die van bokser Klitsjko als burgemeester van Kiev, mogen we concluderen dat op dit moment de pro-EU/pro-Duitse stroming in Oekraïne de overhand heeft.

De tot op het bot verarmde bevolking van het land heeft dus opnieuw een miljardair aan de macht geholpen, andere kandidaten waren er niet. Voor diegenen die als het opnieuw misgaat, hun verontwaardiging zullen uitspreken over gouden toiletpotten e.d., hier alvast Porosjenko’s woning aan de Dnjepr, bijgenaamd ‘het Witte Huis’.

De nieuw verkozen president heeft als een van zijn eerste uitspraken de Russisch-sprekende bevolking de verzekering gegeven dat hun taal erkend zal blijven. Het (later ingetrokken) besluit van de coup-regering in februari om Russisch niet langer als erkende taal te accepteren, was de aanleiding voor onrust en uiteindelijk gewapend verzet in de provincies Donetsk en Loegansk. De militaire operatie tegen ‘de terroristen’ wil Porosjenko echter voortzetten.

De Amerikaanse regering heeft bij monde van minister van buitenlandse zaken Kerry Porosjenko’s verkiezing als een overwinning voor de pro-Westerse krachten begroet. Porosjenko, wiens fortuin geschat wordt op $1,3 miljard, is echter een opportunist die posities in diverse regeringen heeft bekleed. Hij was een van de oprichters van de partij van Janoekovitsj, de Partij van der Regio’s, maar toen de eerste verkiezing van Janoekovitsj in 2004 werd beantwoord met de ‘Oranje Revolutie’ van Joesjenko, liep hij over en in 2009-10 was hij zelfs diens minister van buitenlandse zaken. De Oranje revolutie, naar het Amerikaanse recept van een jeugdfestival met een verborgen politieke agenda, was toen al vastgelopen in een nieuwe ronde zakkenvullerij, en Porosjenko keerde terug naar het kamp van Janoekovitsj die hem na zijn meest recente verkiezing weer aan een (minder belangrijke) ministerspost hielp.

Kerry, Obama, en de voorzitter van de commissie voor buitenlandse zaken van het Huis van Afgevaardigden, Ed Royce, mogen dan spreken van een ‘nederlaag voor Poetin’, in werkelijkheid hebben de Russen alle reden om snel zaken te willen doen met Porosjenko, zoals ze ook  direct hebben aangegeven. Er zijn gasrekeningen die openstaan, Rusland lijdt economisch onder de crisis in het buurland en wil snelle normalisering van de betrekkingen met de EU.

De economische betrekkingen van Rusland zijn als volgt (export is natuurlijk vooral gas en olie, vandaar Nederland op de eerste plaats). Bron: Wikipedia, cijfers per 2012. Let op het geringe aandeel van de VS in het geheel.

Exports	$542.5 billion (2012 est.)
Export goods	petroleum and petroleum products, natural gas, metals, wood and wood products, chemicals, and a wide variety of civilian and military manufactures
Main export partners	Netherlands 14.6%  China 6.8%  Germany 6.8%  Italy 6.2%  Turkey 5.2%  Ukraine 5.2%  Belarus 4.7% (2012 est.)
Imports	$358.1 billion (2012 est.)
Import goods	machinery, vehicles, pharmaceutical products, plastic, semi-finished metal products, meat, fruits and nuts, optical and medical instruments, iron, steel
Main import partners	China 16.6%  Germany 12.2%  Ukraine 5.7%  Japan 5%  United States 4.9%  France 4.4%  Italy 4.3%

De Amerikaanse politiek en daarmee de NAVO-lijn is consequent op confrontatie gericht. Zonder de NAVO, zou de invloed van de VS in Europa drastisch afnemen. Vandaar dat Obama morgen, woensdag de 28^ste, op terugweg uit Afghanistan (waar zijn eigen stroman Karzai hem niet wilde ontvangen) naar Europa komt en in Warschau het parlement zal toespreken om Amerika’s betrokkenheid bij Europa te onderstrepen. Zonder dreiging zou de NAVO snel aan belang inboeten, en daarmee zou de invloed van de VS nog verder terrein verliezen. Het contract ter waarde van $400 miljard dat Rusland en China vorige week hebben gesloten over gasleverantie, en vooral de plannen om de betalingen in Russische en/of Chinese valuta te doen, is een teken van de groeiende economische dynamiek. Duitsland en de EU willen die boot niet missen, maar de VS leggen zich daar niet bij neer.

Er tekent zich een wereld af waarin het zwaartepunt van de economie zich verplaatst naar Azië, en de EU heeft er alle belang bij naar samenwerking te streven. Dat staat op het spel als Nederland zou wijken voor de Amerikaanse druk en zou besluiten F-16’s naar het Oostzeegebied te sturen om zo de spanning met Rusland op te voeren.

Kees van der Pijl