zaterdag 17 december 2016

Woorden en daden. Hoe de Nederlandse regering de uitkomst van het Oekraïne-referendum verwerkt


Op 15 december jl. werd een bijeenkomst van de Europese Raad (de regeringsleiders van de EU-lidstaten) er door premier Rutte van overtuigd om een appendix aan het slotcommuniqué te hangen betreffende het resultaat van het Nederlandse referednum over het EU Associatieverdrag met Oekraïne op 6 april. Bedoeld om recht te doen aan de twee-derde meerderheid tegen ratificatie van dat verdrag en niettegenstaande de toezegging van de PvdA om de uitkomst als verbindend te beschouwen hoewel het een raadgevend referendum is, is wat Rutte meegebracht heeft een lege huls. 


De daden van het VVD-PvdA-kabinet laten er daarentegen geen enkele twijfel over bestaan hoe het de zorgen van Nederlandse kiezers (ook van diegenen die thuis bleven) interpreteert. Die zorgen betreffen het gevaar dat de anti-Russische regering van het corrupte Oekraïne ons in een grote Europese oorlog kan betrekken. Nu is sinds enkele dagen de militaire opslagbasis Eygelshoven (bij Kerkrade in Zuid-Limburg) opengesteld voor de aankomst van 1600 tanks en pantservoertuigen uit de Verenigde Staten. Zoals altijd, om de commandant van de Nederlandse strijdkrachten, Tom Middendorp te citeren, willen we een duidelijk, niet te missen signaal aan Rusland sturen dat we geen enkele schending van de territoriale integriteit van het NAVO-gebied zullen accepteren!


Het aanhangsel bij het communiqué van de Europese Raad benadrukt dat het Associatieaccoord met Oekraïne mikt op nauwe en duurzame betrekkingen, maar dat dit specifieke document geen aspirant-lidmaatschapsstatus verleent (punt A). Nu deed het dat nooit, dus dat is geen nieuws. Het herhaalt ook de overeengekomen veiligheidssamenwerking, maar geen toezegging van militaire bijstand—dus geen verplichting (B). Alweer oude koek. Mobiliteit van Oekraïeners wordt aangemoedigd, maar het is aan de lidstaten om te beslissen hoeveel ze er toestaan om te komen werken (C). En dan natuurlijk, doorgaan met 'hervormingen' (D), de strijd tegen de corruptie (onder Porosjenko! E) en democratie en mensenrechten (F).

Je moet het echt opnieuw lezen om te zien wat Rutte nu eigenlijk heeft meegebracht dat nieuw is. Niets dus. Er was in de Associatieovereenkomst nimmer sprake van dat Oekraïne kandidaatlid zou worden, en evenmin was er een toezegging tot militaire bijstand. Dus het zijn allemaal woorden, holle frasen, een grove belediging van al diegenen die bezorgd zijn over de provocerende uitbreiding van de invloed van de EU en de NAVO tot in het historische kerngebied van de Russische beschaving.

En nu de daden.

De veiligheidssituatie in Europa is een uiterst gevaarlijk stadium ingegaan nu de regering van Obama erop uit lijkt te zijn om zoveel mogelijk brandhaarden te creëren voordat Trump het overneemt. De mensen lachten nog wat toen Angela Merkel Duitse huishoudens adviseerde om voorraden voor tien dagen aan te leggen, zonder erbij te vertellen waarom. Vorige week schreef de Zweedse regering naar alle gemeentes in het land om zich op een oorlog voor te bereiden; daarover kan niet meer zo makkelijk gelachen worden. Zijn er dan geen politici die zorgen tot uitdrukking brengen over de agressiviteit van de NAVO? Jawel, maar meestal is dat van korte duur. De Duitse minister van buitenlandse zaken F.-W. Steinmeier, heeft kort nadat hij geklaagd had over het 'wapengekletter' van het bondgenootschap kennelijk besloten dat hij eigen liever president van de Bondsrepubliek wil worden (een zuiver ceremoniële functie). Hij zal opgevolgd worden door de geduchte wapenkletteraar Martin Schulz, voorzitter van het Europese Parlement. (Onwillekeurig denk je ook terug aan de Britse minister van buitenlandse zaken Jack Straw, die kort nadat hij had verklaard dat Engeland onder geen voorwaarden ook nog eens Iran zou binnenvallen, een onweerstaanbare drang ontwikkelde om voorzitter van het Lagerhuis te worden).

En nu heeft de Nederlandse regering nog eens blijk gegeven van haar gehoorzaamheid aan de oorlogspartij in de NAVO door toe te staan dat de VS een begin maken om 1 600 pantservoertuigen op te slaan in Limburg, vlak bij de Duitse grens

De eerste Abrams tanks, Bradley pantservoertuigen en Paladin artillerievoertuigen zijn al gearriveerd, als onderdeel van een door het Congres goedgekeurd plan om de militaire paraatheid van de NAVO in Europa op te voeren (prijskaartje, $3,4 miljard). Ook in Polen, België en Duitsland zijn opslaglocaties die volgens plan geopend gaan worden.

Eygelshoven is opgezet in 1985 om voorbereid te zijn op een Sovjet-aanval. Dat was het jaar waarin Gorbatjsov de leiding overnam in de USSR en het proces in gang zette dat zoals we achteraf kunnen zien, uiteindelijk leidde tot de capitulatie die de NAVO tot aan de Russische grens heeft gebracht. Generaal Middendorp zegt ook nog, dat toen hij de Baltische staten bezocht, 'je, daar vlak aan de Russische grens, de gespannen sfeer kon voelen'.

Ja wat zou je anders verwachten? Als de Russen nu eens bij Eygelshoven stonden?

En is dat misschien ook niet de sleutel tot de hele situatie? Toen in West-Duitsland in 1985 het gevoel leefde dat er een kans bestond om met een verzoeningsgezinde regering in Moskou tot een accoord te komen over de hereniging met Oost-Duitsland, begon de VS de paraatheid om een 'Sovjet-invasie' af te slaan, op te voeren.

Nu een eigenzinnige Amerikaanse president (over wie we verder op geen enkel ander gebied enige illusie moeten hebben) op het punt staat een meer zakelijke koers tegenover Rusland in te slaan en daartoe een Exxon-topman als minister van buitenlandse zaken heeft benoemd, wordt de 'Russische dreiging' opeens weer acuut.

De Nederlandse regering heeft Washington toestemming gegeven de voorbereiding op een oorlog in Europa een nieuw, gevaarlijk stadium te laten ingaan. Dat zijn haar daden.

Daarnaast wil het de betekenisloze appendix over Oekraïne bij het communiqué van de Europese Raad verkopen als een teken dat het de Nederlandse kiezers serieus neemt. Maar dat zijn maar woorden.

Het wordt tijd dat deze regering wordt afgerekend op haar daden.

Kees van der Pijl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten