De documenten in het Russische blad Seversjenno Sekretno waarop ik eerder commentaar leverde, blijken nu een aantal in het oog springende fouten te bevatten—mogelijk iets te veel in het oog springend. Deze zijn aan het licht gebracht door een Bulgaarse blogger, Christo Grozev, die een aantal andere blogspots inclusief die van ons, ervan beschuldigt te dienen als 'echoput van het Kremlin' bij het verspreiden van fake nieuws. Maar zijn verwijt kan ook op een hele andere manier gelezen worden, nl. als een volgende stap in de propagandaoorlog. Of Christo daarbij een bewuste partij is of zelf in de val is gelopen, kan ik niet beoordelen. Maar om de onwaarheden in Seversjenno Sekretno aan het Kremlin toe te schrijven is duidelijk een stap te ver. Het zier er eerder uit alsof allerlei onofficiële onderzoeken te dicht bij de waarheid lijken te komen.
Natuurlijk is het mooi dat iemand die een heleboel weet over de interne aangelegenheden van de Oekraïense inlichtingendienst SBU (in actie op de foto) en die Oekraïens leest, eens nauwkeurig kijkt naar wat de documenten eigenlijk zeggen, naar de formuleringen, en hoe ze gepresenteerd worden. Maar is het echt een weerlegging?
Mijn eigen interesse na het lezen van de Engelse samenvattingen van de inhoud van de documenten sproot voort uit de overeenkomst met het hoofdstuk over MH17 in de memoires van Josef Resch. Resch beschrijft daar hoe hij benaderd werd door diverse kandidaten voor de beloningen van $ 30 en17 milljoen die waren uitgeloofd voor klokkeluiders die de identiteit van de schuldigen van het neerhalen konden onthullen, dan wel wie bewijs verduisterde.
Resch kan de identiteit van de informant die uiteindelijk met succes het tweede bedrag claimde, niet onthullen, maar uit de toon en stootrichting van het hoofdstuk is het niet moeilijk om af te leiden dat de man die de 17 miljoen resp. een deel ervan verdiende, dat deed met de onthulling dat Kiev bewijs verduisterde. Resch laat zich ook bijzonder laatdunkend uit over NAVO-commandant Breedlove en over Britse informanten die met de inlichtingendienst MI6 verbonden waren en kwamen aanzetten met het soort bewijs dat later de basis zou vormen voor het in feite door de SBU gekaapte JIT-onderzoek (zoals telefoontaps).
Daarnaast geeft Resch uitvoerig weer wat de Russische informant hem vertelde—een verhaal dat door de opdrachtgever werd afgewezen maar door Resch zeer serieus werd genomen. Ik doe dat ook omdat een heleboel feiten wijzen in de richting van de luchtmachtbasis van Tsjoegoejev—gepland radaronderhoud in een periode van maximaal alarm voor alle luchtafweer, om maar iets te noemen. Zowel de Seversjenno Sekretno documenten als de Russische informant van Resch beweren dat de straaljageraanval vanaf Tsjoegoejev werd ingezet.
Je hoeft geen trekpop van het Kremlin te zijn om op zijn minst geïnteresseerd te zijn om de informatie uit Seversjenno Sekreto te willen natrekken, want daarin wordt nog nader op deze mogelijkheid ingegaan.
In mijn eerdere blog stelde ik al vragen over de 'A-1401' luchtmachteenheid, omdat dat een type vliegtuig is en niet een eenheid die in de verschillende overzichten van de opstelling van de Oekraïense defensie wordt genoemd. Maar ik kan geen Oekraïens lezen en Christo heeft in de documenten geen typefouten, maar grove, ja groteske onjuistheden aangetroffen.
Die betreffen een verwijzing naar een afdeling van de SBU die lang geleden opgeheven is, een rode stempel die in Rusland wordt gebruikt maar niet in het onafhankelijke Oekraïne en het feit dat de opstandige Donetsk-republiek wordt aangeduid als een 'naburige staat'.
Zou 'het Kremlin' werkelijk zulke fouten maken en dan een sensatieblad uitkiezen om de documenten openbaar te maken? En dan ook nog eens met een huilverhaal over een klokkeluider van de SBU die erop uit was om de documenten te gelde te maken, maar toen het blad hem meedeelde hem niet te kunnen betalen, de documenten toch overhandigde omwille van de historische waarheid?
Ik weet niet hoe de SBU intern opereert, ik weet alleen uit Misha Glenny's boek McMafia en andere bronnen dat het een criminele organisatie is. Van de VN-commissie inzake marteling weet ik dat de SBU ervan verdacht wordt mensen die ze gevangen houdt, te mishandelen, uit de Nederlandse media dat de dienst actief is in kunstroof en dat het hoofd van de SBU, Valentin Nalyvaitsjenko, als diplomaat al betrapt werd op het smokkelen van kunstschatten. Later verspreidde hij verhalen over het neerhalen van MH17 die eigenlijk alleen maar duidelijk maakten dat hij de intelligentie van zijn gehoor toch wel heel erg onderschatte.
Als de vervalsingen, die alle blijk geven dat er een serieuze inspanning is geweest om ze er authentiek te laten uitzien, enkele twijfelachtige beweringen zouden bevatten, of een onbedoelde fout, zou het mogelijk zijn om twijfel te zaaien over hun authenticiteit. Met andere woorden, dan zouden ze authentiek on-authentiek zijn. Als er daarentegen compleet absurde beweringen in worden gedaan zoals over de naburige staat Donetsk, nadat er zoveel werk door competente vervalsers in is gestoken, dan is er meer aan de hand.
Daarom moeten we denk ik de volgende mogelijkheid in aanmerking nemen. Toegegeven, dit is volstrekt speculatief, want ik weet ook niet wie de Malaysian Airlines Boeing neergehaald heeft, of hoe dat is gebeurd. Maar als er te veel feiten en beweringen opduiken die bevestigen dat MH17 is neergehaald door een straaljager van de basis Tsjoegoejev bij Kharkov, dan is een manier om ongewenste aandacht af te leiden het diskrediteren van dat verhaal door er een overduidelijk vervalste versie van in omloop te brengen die dan prompt 'ontmaskerd' wordt. Of daarmee de zaak gesloten is…?
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten